-
Ogrzyca i dzieci – recenzja
Jakże łatwo jest wydać osąd. Z podobną lekkością przychodzi nam powtórzenie plotki… Gdy te osądy czy plotki kiełkują z lęku bądź niezrozumienia, bardzo łatwo podążyć od nich ścieżką prowadzącą ku nienawiści i niechęci. A gdyby tak zanim się wypowiemy, zanim wyrazimy swoje zdanie na czyjś temat, spróbować spojrzeć na nieznajomego jak na… sąsiada? Czy wtedy wydałby się nam bliższy? Bardziej „swój” niż obcy? O takich filozoficznych rozważaniach nad dobrosąsiedztwem i szkodą, wynikającą z lekkości w wydawaniu osądów opowiada przepiękna powieść, którą pragnę Wam dziś pokazać. Zerknijcie razem z nami co skrywa „Ogrzyca i dzieci”!
Może Ci się spodobać
Co wstrząsa ziemią? – recenzja
Co lubią uczucia? – recenzja
Jeszcze większy przypał – recenzja
-
Topless – recenzja
Funkcjonowanie naszych dzieci bez Internetu, mediów społecznościowych czy dostępu do wszelkiego rodzaju komunikatorów wydaje się być w tych czasach zwyczajnie niemożliwe. Powiem więcej, im moje dziecko staje się starsze, tym mocniejsze we mnie przekonanie, że izolowanie dzieci od sieci jest dalece niewłaściwe. Nie to jest naszą rolą! Obecnie naszym, rodziców, zadaniem jest przygotowanie dzieci do korzystania z technologicznych rozwiązań w sposób bezpieczny, świadomy i będący w zgodzie z szacunkiem do siebie i drugiego człowieka. Tak, by dzieci, czy to kilku- czy też nastoletnie, czuły się w Internecie dobrze i pewnie, i by w podobny sposób czuł się ich rozmówca. Jak to zrobić? Chociażby sięgając po książki, które dotykają niełatwych tematów…
-
Kocia Szajka i fałszerze pierników – recenzja
Rzecz się stała niesłychana! Kocia Szajka (tak, ta z Cieszyna!) wyjechała ze Śląska i kolejnym śledztwem zajmować się będzie w Toruniu. Samo dochodzenie zaś będzie zupełnie nie byle jakie! Absolutnie nie mieści się ono w mojej lubującej słodycze głowie. Zresztą, zobaczcie sami! Zapraszam Was do recenzji cudownej, wciągającej jak zawsze, pełnej korzennych przypraw i lukru nowości – oto „Kocia Szajka i fałszerze pierników”.
-
Niepowstrzymani. Jak przejęliśmy władzę nad światem – recenzja
We Wrocławskim ZOO można zobaczyć wystawę, przedstawiającą najniebezpieczniejsze zwierzę na świecie. Podobna, dużo wcześniej, bo w latach 60-tych ubiegłego wieku, powstała w ZOO w Nowym Jorku. Obie szokujące, dające do myślenia i niezwykle wymowne. Co można było na owej wystawie zobaczyć? Lustro! Tak, ludzie są zdecydowanie najgroźniejszym gatunkiem spośród zwierząt, żyjących na Ziemi. Jak do tego doszło? Co sprawiło, że od tysiącleci nieustannie próbujemy podporządkować sobie wszystko to, co nas otacza? Yuval Noah Harari w swoich książkach wielokrotnie podnosi te tematy. Teraz jednak postanowił skierować swoją opowieść do dzieci! Zerknijcie razem z nami na fenomenalną nowość – „Niepowstrzymani. Jak przejęliśmy władzę nad światem”!
-
Gdy zapanie noc. Kto pracuje, kiedy śpimy – recenzja
Czy Wy też, będąc dzieckiem, myśleliście, że cały świat znika, gdy śpicie? Wydaje mi się, że dzieci często obawiają się zasypiania, bo nie są pewne, co dzieje się ze światem, gdy zamkną oczy i stracą kontrolę nad tym wszystkim, co jest wokół nich. Wtedy warto sięgnąć po książki, które pokazują, jak wiele rzeczy wydarza się właśnie wtedy, gdy one smacznie śpią! Jedną z takich lektur jest tytuł „Gdy zapadnie noc. Kto pracuje, kiedy śpimy”. Dziś pokazujemy ją w naszej recenzji. Zerknijcie!
-
Tak bardzo czekam, żeby Cię przytulić – recenzja
Całkiem niedawno pokazywaliśmy Wam książkę o Niedźwiadku i jeżu Nunku, którzy obawiali się tęsknoty i samotności tak bardzo, że nie byli w stanie rozpocząć przygotowań do zimowego snu. Dziś chciałbym Wam pokazać zupełnie inny tytuł, który również opowiada o tęsknocie za bliskością, w dodatku w bardzo podobnym kontekście. Co więcej, tu także jednym z bohaterów jest jeż i jestem przekonana, że świetnie go znacie 😉. Wiecie już o jakiej książce mówię? Tak! W dzisiejszej recenzji będziemy pokazywać piękną, zabawną i pełną czułości opowieść, o tytule, który urzeka i sprawia, że w sercu i brzuszku rozlewa się przyjemne ciepło - „Tak bardzo czekam, żeby Cię przytulić”!
-
Czerwone Saneczki – recenzja
Do tej pory nie miałam okazji sięgnąć po książki wydawnictwa Świetlik, jednak gdy ujrzałam „Czerwone Saneczki”, wiedziałam, że to książka idealna do rozpoczęcia czytelniczej przygody z kolejnym wydawcą literatury dziecięcej. I wiecie co? Nie pomyliłam się ani trochę! Każda strona tej świątecznej opowieści zachwyca tak treścią, jak i warstwą graficzną. Zobaczcie sami!
-
Co lubią uczucia? – recenzja
Dziś recenzję postanowiłam zacząć od końca. Tak pięknej i wzruszającej, tak skłaniającej do refleksji, tak otulającej ciepłem i tak pełnej uczuć książki po prostu nie znajdziecie. Metaforyczna, mądra, mówiąca o emocjach w sposób naprawdę wyjątkowy – właśnie taka jest najnowsza opowieść duetu, który stworzyły Tina Oziewicz i Alekandra Zając. Chcecie wiedzieć co lubią uczucia? No to zobaczcie!
-
Nieustraszeni w Krainie Jednorożców – recenzja
Smutek jest moim zdaniem, zaraz po złości, jedną z emocji najtrudniejszych do zrozumienia i oswojenia. Nawet dorosłym niełatwo jest pogodzić się z faktem, że bycie smutnym ma swój sens i cel, a nierzadko równie skomplikowane jest zaakceptowanie smutku i aktywna praca nad tym, by przerodził się on w coś pozytywnego. Jak więc o przygnębieniu i sposobach na radzenie sobie z nim rozmawiać z dziećmi? Dziś pragnę pokazać Wam kolejną książkę z serii „Szkoła emocji”, która może być Wam bardzo pomocna. Zerknijcie razem z nami co kryje tytuł „Nieustraszeni w Krainie Jednorożców”.
-
Jagodowy Stempel – nasza kolejna przygoda z listami
Od jakiegoś czasu otrzymujemy listy od Tinki i Florka – Przeskakiwaczy, małych stworków, mieszkających w Jagodowym Lesie. Listy są przepiękne, personalizowane, pełne uroczych detali i mądrych treści. Co więcej, dzieci mają szansę aktywnie włączyć się w listową przygodę, oferowaną przez Jagodowy Stempel. Jak to możliwe? Zerknijcie do naszej recenzji i przekonajcie się sami!
