Kocia Szajka i fałszerze pierników - recenzja

Rzecz się stała niesłychana! Kocia Szajka (tak, ta z Cieszyna!) wyjechała ze Śląska i kolejnym śledztwem zajmować się będzie w Toruniu. Samo dochodzenie zaś będzie zupełnie nie byle jakie! Absolutnie nie mieści się ono w mojej lubującej słodycze głowie. Zresztą, zobaczcie sami! Zapraszam Was do recenzji cudownej, wciągającej jak zawsze, pełnej korzennych przypraw i lukru nowości – oto „Kocia Szajka i fałszerze pierników”.

Przed Kocią Szajką stało nie lada wyzwanie. Walerka dostała zaproszenie od koleżanki z toruńskiej policji, by razem z najwybitniejszymi detektywami ze śląska cieszyńskiego stanąć oko w oko z przestępstwem tak zuchwałym, że włos jeżył się na głowie wszystkich cukierników. Ktoś zaczął podrabiać toruńskie pierniki! Zamiast pysznych katarzynek i lukrowanych korzennych ciastek w sklepach coraz częściej można się było natknąć na sfałszowane pierniczki, wyrabiane ze złamaniem wszystkich zasad pieczenia pierników!

Sztuczny miód, sproszkowana kora dębowa zamiast cynamonu, przyspieszacze zamiast cierpliwego wyczekiwania, aż ciasto będzie gotowe. Tego było za wiele! Mieszkańcy Torunia nie mogli tego dłużej tolerować. I właśnie wtedy z ratunkiem przybywa Kocia Szajka. Kto stoi za zuchwałym fałszerstwem? Czy to Lucyna, dietetyczka nienawidząca cukru? A może właściciele cukierni, produkującej krajankę piernikową? Ruszcie śladem Kociej Szajki i przekonajcie się sami!

Czytelnicze Podwórko - recenzje książek dla dzieci

„Kocia Szajka” to bardzo lubiana przez nas seria kryminalna, dedykowana dzieciom w wieku w wczesnoszkolnym. Cztery wcześniejsze tomy pochłonęliśmy jednym tchem i z dużą niecierpliwością wypatrywaliśmy kolejnego. Przyznam, że trochę obawiałam się, jak Agata Romaniuk pokieruje losami cieszyńskich kocich detektywów. Czy w serię nie wkradnie się nuda? W końcu do ilu przestępstw może dochodzić w jednym małym miasteczku! Autorka znalazła jednak świetny sposób na przełamanie rutyny i uczyniła z Komandosa, Morfeusza i ich towarzyszy śledczych na skalę ogólnopolską, wysyłając ich do Torunia, gdzie mieli pomóc tamtejszej policji. Zabieg zaiste rewelacyjny, który tchnął w ten cykl powiew świeżości i dał przestrzeń na stworzenie zupełnie nowego trendu w kryminałach dla dzieci!

To, co w książce „Kocia Szajka i fałszerze pierników” mnie urzekło, to nie tylko interesujące wątki detektywistyczne, ale przede wszystkim przemycenie ciekawostek o Toruniu i zachęcenie dzieci (i ich rodziców) do ruszenia śladami bohaterów. Do tej pory koty zapraszały do Cieszyna, co oczywiście miało swój niepowtarzalny urok, niezmiernie jednak cieszę się, że autorka postanowiła wyjść poza wcześniej obrane ramy serii i zainteresować czytelników kolejnym polskim miastem. Przyznam, że mam nadzieję, iż Kocia Szajka będzie kontynuować swoje gościnne występy – jest to świetna przestrzeń do stworzenia serii, podążającej szlakiem najciekawszych, urokliwych miejscowości, których przecież w Polsce nie brakuje.

Wracając jednak do meritum – fabuła powieści jest bardzo przyjemna. Nie brak w niej zwrotów akcji i zaskoczeń, a tych, którzy podobnie jak ja obawiali się rutyny zapewniam, że są one inne od twistów, do których przywykliśmy po lekturze wcześniejszych tomów. Bohaterowie są w formie, Bronka raczy gwarą jak zawsze, a całość dopełniają ilustracje, które są znakiem rozpoznawczym całego cyklu. Co tu dużo mówić, książkę uważam za bardzo udaną i zdecydowanie zapraszającą do przebierania z niecierpliwości nogami w czasie oczekiwania na kolejny tom. A tymczasem część „Kocia Szajka i fałszerze pierników” polecam dzieciom już od 7. roku życia. To lektura naprawdę… smakowita!