-
Zielone piórko Zbigniewa. Skarpetki kontratakują! – recenzja
Znacie „Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek”? W ubiegłych latach ukazały się aż trzy powieści oraz książka z zadaniami, w których główną rolę grają urocze, odważne i całkiem niezwyczajne otulistópki. Bardzo ucieszyliśmy się, gdy dotarła do nas wiadomość o kontynuacji tej fenomenalnej serii. Tym samym zapraszamy Was do recenzji, w której pokazujemy najnowszą, czwartą część przygód skarpetek. Zajrzyjcie razem z nami do książki „Zielone piórko Zbigniewa. Skarpetki kontratakują!” i sprawdźcie, kim jest tajemniczy tytułowy bohater.
-
12 półtonów. Książka o muzyce – recenzja
Chyba każdy z nas zna to uczucie, gdy słyszymy ulubioną piosenkę i czujemy ciarki, rozchodzące się po całym ciele. Myślę, że równie znajome jest wrażenie, gdy po naszej głowie plącze się krótki fragment muzyki, którego nie możemy przestać powtarzać. Jak to możliwe, że muzyka ma tak niesamowity wpływ na nasze życie? Towarzyszy nam przecież na każdym kroku i to praktycznie od urodzenia! Jest to niewątpliwie ważny element naszej codzienności. Jak to jednak jest, że pewne dźwięki nazywamy muzyką, a inne hałasem? Odpowiedzi na wszystkie pytania, związane z muzyką, jej historią i prawami, którymi się rządzi znajdziecie w niezwykłej książce „12 półtonów”. Zajrzyjcie razem z nami do tej pełnej ciekawostek i…
Może Ci się spodobać
Ryjówka przeznaczenia – recenzja
Dwa słowa – recenzja
Żelazny Olbrzym – recenzja
-
Wyjaśnij to, Lotko! – recenzja
Gdy nakładem wydawnictwa Dwie Siostry ukazała się książka „Wyjaśnij to, Lotko!”, byłam nią dość mocno zaintrygowana. Dlaczego? Otóż jest to jedna z tych powieści, których nie da się ocenić po okładce. Z jednej strony jaskrawa oprawa rzuca się w oczy, z drugiej zaś - w żaden sposób nie zdradza ona fabuły. Za to opis wydawcy zdecydowanie przyciąga uwagę! Dziwne wypadki w szkole, niesłuszne oskarżenia i kryminał w tle – musicie przyznać, że jest to całkiem ciekawa zapowiedź. Jakie były nasze wrażenia z lektury tej niepozornej na pierwszy rzut oka książki? Zajrzyjcie do naszej recenzji!
-
Nie mogę, trzymam dziecko. Rodzicielstwo bez instrukcji obsługi – recenzja
Jestem szczęśliwą mamą dwójki chłopców. Oczywiście to wcale nie znaczy, że jestem wyspana i pełna energii. Prawdopodobnie nie wyśpię się jeszcze przez kolejnych… 10 lat. Ale przecież jest kawa! Co z tego, że po raz kolejny zima? Uśmiech chłopaków sprawia, że chociaż serce oblewa mi przyjemne ciepło. Są jednak chwile, kiedy po prostu nie mam siły. Chyba każdy rodzic ma takie momenty, kiedy ma wrażenie, że już nie da rady. Bo bałagan, bo kolejny katar, bo ząbkowanie, bo dziecko płacze i nie wiadomo o co chodzi. W takich chwilach pomagają dwie myśli. Pierwsza z nich to „To się kiedyś skończy!”. A druga? To świadomość, że nie jest się jedynym człowiekiem…
Może Ci się spodobać
Czarownica Magda – recenzja
Z pajęczyny się urwałeś?! – recenzja
Ptasie trele – recenzja
-
Wiatr – recenzja
W życiu każdego rodzina przychodzi taki moment, kiedy musi odpowiedzieć na miliony trudnych pytań swojego dziecka. Dlaczego woda jest mokra? Jak to jest, że Słońce świeci? Skąd się bierze wiatr? I o ile odpowiedzi na dwa pierwsze pytania musicie poszukać sami, to w odpowiedzi na trzecie z nich chętnie Wam pomogę. Zajrzyjcie razem z nami do wyjątkowej książki „Wiatr”, z której dowiedzie się absolutnie wszystkiego, co jest związane z tym zjawiskiem pogodowym. Jesteście ciekawi, co skrywa ta nowość od wydawnictwa Muchomor? Zapraszamy do naszej recenzji!
Może Ci się spodobać
Implodujące kotki – recenzja
Pies w czasach zarazy – recenzja
Gra o spadek – recenzja
-
Jano i Wito uczą mówić. Różowy rower – recenzja
Serii „Jano i Wito” prawdopodobnie nie trzeba Wam przedstawiać. Te kartonowe książeczki z elementami sensorycznymi już od dłuższego czasu podbijają serca najmłodszych czytelników. Dziś chciałam Wam pokazać nowość, która z pewnością ucieszy dzieci, które „wyrosły” z dotychczas wydanych przygód tego sympatycznego rodzeństwa. Zajrzyjcie razem z nami do książki „Jano i Wito uczą mówić. Różowy rower”, która dla odmiany skierowana jest do dzieci w wieku przedszkolnym. Nam ten tytuł bardzo przypadł do gustu! Zapraszamy do recenzji.
-
Rózga – recenzja
Ach, czy jest wśród nas ktoś, kto nie wie czym jest rózga? Prawdopodobnie każdy z nas choć raz w dzieciństwie był przez rodziców straszony otrzymaniem tego najbardziej niechcianego z prezentów. Ba! Ja sama nie raz stosowałam groźbę otrzymania rózgi jako bożonarodzeniową metodę wychowawczą. Dlatego muszę przyznać, że tytuł „Rózga” od razu mnie zaintrygował. I przyznam, ze już dawno nie czytałam tak wzruszającej opowieści bożonarodzeniowej! Zapraszam do naszej recenzji.
-
O kolędach. Gawęda – recenzja
Gdy myślimy o Bożym Narodzeniu to z pewnością pierwszymi skojarzeniami, jakie przychodzą nam do głowy są: kolacja wigilijna, choinka, szopka, prezenty i… KOLĘDY. Ich rodzinne śpiewanie podczas Wigilii jest cudowną tradycją. Czy jednak śpiewając je zastanawialiście się kiedyś, jaka historia kryje się za ich słowami? Czy próbowaliście wyobrazić sobie jak wyglądała cicha noc, jak czuli się pasterze podczas rozmowy z Aniołem oraz o czym myślała Maryja, tuląc do snu Jezusa? Często jest tak, że śpiewając te piękne bożonarodzeniowe utwory nie zastanawiamy się głębiej nad ich treścią. Dlatego bardzo cieszę się, że wydawnictwo Kropka stworzyło absolutnie fenomenalną świąteczną książkę! O czym przeczytacie w publikacji „O kolędach. Gawęda”? Zajrzyjcie do naszej recenzji,…
Może Ci się spodobać
Wilczerka – recenzja
Ocean to pikuś – recenzja
Wuj Krasnolud i Brama Opowieści – recenzja
-
Kuku zostaje Świętym Mikołajem – recenzja
Znacie serię o Kuku? Są to krótkie opowiadania Moniki Kamińskiej, którym towarzyszą urocze i bardzo charakterystyczne ilustracje Andrzeja Tylkowskiego. Poznacie w nich sympatycznego kilkulatka, który ma wielkie serce i ogromną ciekawość świata. Tym razem chciałam Wam pokazać nowość z jego udziałem. Zajrzyjcie razem z nami do książki „Kuku zostaje Świętym Mikołajem”. Zapraszamy do recenzji!
-
30 znikających trampolin – recenzja
Wyobraźcie sobie, że kilkanaście osób jest świadkiem jakiegoś wydarzenia. Czy każde z nich opisze zaobserwowaną sytuację w taki sam sposób? Oczywiście, że nie! Myślę, że gdybyśmy z uwagą wysłuchali wielu relacji, to moglibyśmy dojść do zaskakujących wniosków. Jestem pewna, że różnice w niektórych opisach mogłyby być tak znaczne, że dla postronnych słuchaczy wydałyby się one relacjami z zupełnie różnych zdarzeń! W końcu to, jak zostaniemy zrozumiani w znacznej mierze zależy od tego, jak dobieramy słowa. Książka „30 znikających trampolin” jest tego najlepszym dowodem! Ale czy możliwe jest stworzenie trzydziestu różnych opowiadań o tym samym wydarzeniu? I to takich, by każde z nich było ciekawe? Zajrzyjcie do naszej recenzji, w której…
