-
Wojna – recenzja
Napisanie recenzji tej książki było dla mnie ogromnym wyzwaniem. Dlaczego? Gdyż nie jest to książka, po którą można sięgnąć ot tak, by ją przeczytać w wolnej chwili. Jest to tytuł, który należy wybrać bardzo świadomie, ponieważ wzbudza on ogromne emocje. Lektura tej książki sprawia, że w oczach stają łzy, żołądek zawiązuje się w supeł, na plecach czuć nieprzyjemne ciarki, a głos więźnie w gardle. I choć przekaz jest bardzo minimalistyczny, to lęk, obrzydzenie i smutek są tu wręcz namacalne! Dziś, w 82. rocznicę wybuchu II Wojny Światowej pragnę pokazać Wam portugalskie dzieło ojca i syna. Co kryje i jakie oblicza ma „Wojna”?
Może Ci się spodobać
Kraina smoków – recenzja
Ostatnia sztuczka – recenzja
Klub Opiekunek – recenzja serii
-
Awiatorzy. Podniebne przygody polskich lotniczek i lotników – recenzja
Czy marzyliście o tym, by móc wznieść się ponad chmury i szybować niczym ptak, podziwiając piękno krajobrazów zza sterów samolotu? Jestem pewna, że wiele dzieci choć przez chwilę pragnęło zostać pilotem. Ba! Myślę, że marzenie to podziela niejeden dorosły! To właśnie z myślą o nich Anna Litwinek, Adam Wójcicki i wydawnictwo Znak Emotikon stworzyło książkę „Awiatorzy. Podniebne przygody polskich lotniczek i lotników”. Gdzie poszybujecie u boku najsłynniejszych pilotów z Polski? Sprawdźcie razem z nami!
-
Wojna skowronków – recenzja
Muszę powiedzieć, że historię dużo chętniej poznawałam z książek obyczajowych, osadzonych w wiarygodnych historycznych realiach, niż ze szkolnych podręczników. Zawsze uważałam, że emocje, towarzyszące takim opowieściom bardzo pomagają zrozumieć zmiany czy rewolucje, które dokonywały się w różnych okresach historii ludzkości. Dziś chciałabym Wam pokazać książkę wybitną, obok której po prostu nie da się przejść obojętnie. Jest to powieść pokazująca bezsens wojny, bezmiar zniszczeń, do których ona prowadzi, także tych głęboko skrywanych w sercu czy pamięci. Zajrzyjcie razem z nami do książki „Wojna skowronków”, która przeniesie Was wprost do początków XX wieku w Anglii.
-
Aliaszka – recenzja
Są takie książki, które chwytają za serce i sprawiają, że głos zaczyna drżeć, a czytane wspólnie z dzieckiem są początkiem niezwykłych rozmów, pełnych pięknych i jakże głębokich przemyśleń. Taka jest właśnie „Aliaszka”, będąca zbiorem wybitnych opowiadań, obok których nie sposób przejść obojętnie. Dziś z ogromną przyjemnością i niemałym wzruszeniem chciałam Wam tę książkę pokazać.
-
Lapis – recenzja
Uwielbiam baśnie. Jest w nich coś hipnotyzującego, co sprawia, że jak w amoku pochłaniam kolejne strony. Szczególnie cenię takie, w których wątek magiczny jest subtelny i nie przyćmiewa reszty fabuły. A gdy na pierwszym planie są zawiłości relacji międzyludzkich oraz przeróżne dylematy moralne, to jestem po prostu zachwycona. I takie właśnie jest „Lapis”… Ale zacznijmy może od początku. Zerknijcie do naszej recenzji!
-
Smocze Oko. Upadek Bestii. Spirit Animals. Tom 8 – recenzja
„Upadek Bestii. Spirit Animals” to świetny cykl książek dla młodzieży. Co ciekawe, każdy tom serii pisany jest przez innego, słynnego autora. Ósmą część przygód Conora, Abeke, Rollana i Meilin napisał Sarwat Chadda. Autor pochodzi z Londynu i zwiedził wiele zakątków świata. Być może właśnie dlatego spod jego pióra wyszła tak wartka i pełna zaskakujących zwrotów akcji powieść, w której nie zabraknie mitów, intryg i magii. Z resztą zerknijcie sami! Zapraszam do recenzji książki „Smocze oko”.
Może Ci się spodobać
Mietek i skarb Wejhera – recenzja
Fungarium – recenzja
Po co nam ta szkoła? – recenzja
-
Dom numer pięć – recenzja
Bywa, że słowa ranią bardziej niż wymierzony policzek. Coraz więcej mówi się o szkodliwości przemocy psychicznej i agresji werbalnej. Ciągle jednak bardzo aktualna pozostaje potrzeba uświadamiania tak dzieci, jak i dorosłych o tym, że nie wolno przyzwalać na przemoc w jakiejkolwiek formie. Dziś pragnę Wam opowiedzieć o książce, która bardzo dobitnie pokazuje, jak głęboko ranią okrutne słowa. Zapraszam Was do recenzji, w której pokazujemy „Dom numer pięć” – piękną i niezwykle wartościową powieść Justyny Bednarek.
-
Żelazny Olbrzym – recenzja
Dziś przychodzę do Was z książką, która z pewnością jest jedną z piękniejszych pozycji wśród klasyki literatury dziecięcej. „Żelazny Olbrzym” nie jest nową powieścią, bowiem napisana została w 1968 roku. Z wielu jednak powodów pozostaje ona bardzo aktualna, a jej przesłanie jest zdecydowanie ponadczasowe. Choć w Polsce po raz pierwszy ukazała się w 2002 roku, to moim zdaniem właśnie najnowsze wydanie, za które odpowiada Skład Papieru, podbije serca młodych czytelników. Dlaczego? Zajrzyjcie do naszej recenzji, gdzie pokazujemy tę piękną powieść, w której znana od lat fabuła została ubrana w zupełnie nowe, rewelacyjne ilustracje i przetłumaczona przez niezawodnego Michała Rusinka. Zapraszamy!
-
Chłopiec, dziewczynka i mur – recenzja
„Chłopiec, dziewczynka i mur” to niezwykła historia, która mówi o tęsknocie, niepełnosprawności, ograniczeniach, ale także odwadze i miłości, która pomaga pokonać przeciwności losu. Ulf Stark wraz z Anną Höglund stworzyli piękną opowieść, do napisania której zainspirowała ich podróż do Palestyny. Ta krótka, podana na początku książki informacja sprawia, że książka nabiera wielowymiarowości. Z pozoru prosta historia pozwala dotknąć dzieciom trudnych kwestii wojny i zawiłości politycznych, których nie brakuje na Bliskim Wschodzie. Zajrzyjcie razem z nami to tej bardzo wartościowej lektury. Zapraszamy do recenzji!
Może Ci się spodobać
12 ważnych emocji – recenzja
Dzieci z Hamamatsu – recenzja
Trzy pytania – recenzja
