Na językach zwierząt. Historyjki logopedyczne

Lepiej zapobiegać niż leczyć. Jakże prawdziwe to słowa! W dodatku odnieść można je do absolutnie każdej dziedziny naszego życia. Dziś chciałabym pokazać Wam książkę, która poprzez zabawę pomaga ćwiczyć narząd artykulacyjny i wspomaga rozwój mowy, zapobiegając jednocześnie zaburzeniom artykulacyjnym i wprowadzając proste elementy profilaktyki logopedycznej. A wszystko to robi w bardzo przyjemny i przyjazny dzieciom sposób! Zerknijcie razem z nami do nowości „Na językach zwierząt. Historyjki logopedyczne”.

Nasz Kuba seplenił i doskonale wiemy, ile czasu i poświęcenia (zarówno ze strony rodzica, jak i ze strony dziecka) wymagają w takiej sytuacji ćwiczenia logopedyczne. I choć staraliśmy się wspinać na wyżyny kreatywności, ćwicząc poprzez zabawę, a przy tym mieliśmy cudowną, bardzo zaangażowaną logopedkę, to i tak w pracę nad narządem mowy wkradała się nuda i zniechęcenie. Niestety nie zawsze wad artykulacyjnych udaje się uniknąć. Czasem nieprawidłowości anatomiczne czy powracające choroby dróg oddechowych (tak niestety było w naszym przypadku) rzucają kłody pod nogi. Jednak jeśli tylko codzienna zabawa mogłaby pewnym zmianom zapobiec, poświęciłabym jej mnóstwo zaangażowania, by później ćwiczenia buzi i języka były przyjemnością, a nie przymusem! Na szczęście Anna Skiba postanowiła stworzyć książkę, która będzie dużą pomocą właśnie w takiej profilaktyce logopedycznej.

„Na językach zwierząt. Historyjki logopedyczne” to zbiór króciutkich tekstów, w których przeróżne zwierzęta, od chomika, przez muflona po pandę, zajadają się różnymi przysmakami. I jak to przy jedzeniu bywa, czasem między zęby zaplątuje się im kawałek marchewki, czasem ktoś ochlapie się wodą, a komuś do policzka przyklei się kawałek banana. Co zwierzaki wtedy robią? Oblizują się, mlaskają, kląskają i wprawiają w ruch język, by „posprzątać” po swoim posiłku. Jestem pewna, że żadnego dziecka nie trzeba zbyt długo zachęcać do naśladowania zwierząt. Zwłaszcza, jeśli mogą bezkarnie w ramach zabawy ciamkać, robić śmieszne miny i wydawać zabawne odgłosy. To jednak, co z pewnością będzie ogromną wartością dla każdego to fakt, że przy tych z pozoru błahych czynnościach będą ćwiczyć cały narząd artykulacyjny, co daje większą szansę na uniknięcie wad wymowy w przyszłości.

Na językach zwierząt. Historie logopedyczne

Czytelnicze Podwórko - recenzje książek dla dzieci

Cieszę się, że autorka i ilustratorka tak ciekawie uchwyciły temat ćwiczeń logopedycznych. Prosty tekst, sporo zabawnych wyrazów dźwiękonaśladowczych w połączeniu z bardzo kolorowymi i miłymi dla oka ilustracjami z pewnością spotkają się z aprobatą młodych czytelników. Dużą zaletą tej publikacji są obrazki, ilustrujące ćwiczenia, które powinno wykonać dziecko. Wsparte przez krótkie opisy zdecydowanie ułatwią rodzicom i dzieciom poprawne wykonywanie logopedycznych wyzwań 😊! Na końcu zaś znajdziecie krótki tekst, skierowany do rodziców, ze wskazówkami i bardzo ważnymi uwagami od autorki. Osobiście uważam, że powinien się on znaleźć na początku książki, szczególnie przez wzgląd na zalecenia, by nie wykonywać niektórych ćwiczeń z dziećmi, mającymi problem z seplenieniem międzyzębowym. Z rodzicielskiego (i czytelniczego) doświadczenia wiem, że zdarza mi się nie zerkać na koniec książki przed rozpoczęciem lektury, przez co taka uwaga mogłaby mi umknąć. W żaden sposób nie wpływa to jednak na mój odbiór całości i jestem zdania, że „Na językach zwierząt” to bardzo wartościowa książka, która zdecydowanie pomoże nie tylko wprowadzić ćwiczenia narządu mowy do codziennej zabawy, ale zwiększa także świadomość rodziców.

Polecam tę nowość rodzicom każdego malucha! Dodam jeszcze, że „Na językach zwierząt. Historyjki logopedyczne” to książka, którą możecie czytać z dziećmi w każdym wieku, gdyż nigdy nie jest za wcześnie (ani za późno!) na zabawę i ćwiczenia buzi i języka!