Słonecznikowa 5. Przyjaciele Tuptusia – recenzja

Ta złota jesień, rozpieszczająca nas ciepłem barw i promieniami słońca jeszcze nadal dość śmiało łaskoczącymi nas po nosie w czasie listopadowych spacerów, powoli dobiega końca. Poranne mgły i przymrozki dość wyraźnie zwiastują zbliżającą się zimę. Zanim to jednak nastąpi chcemy pokazać Wam piękną, bardzo familijną i ciepłą, jesienną książkę Anieli Cholewińskiej-Szkolik. Zerknijcie razem z nami do trzeciej części przygód mieszkańców Słonecznikowej 5! Oto „Przyjaciele Tuptusia”.

Na ulicę Słonecznikową zawitała jesień. Drzewa ubrały się w odcienie żółci, czerwieni i brązu, liście coraz śmielej spadały na trawnik, wiatr targał włosy, a deszcz… No cóż, on czasem krzyżował plany! Gdy Pani Natalia wraz z dziećmi wracała do domu po obejrzeniu wystawy w lokalnej bibliotece, nagła ulewa sprawiła, że wszyscy przemokli do suchej nitki. Nikt jednak nie miał smutnej miny ani złego humoru. W końcu ubrania wyschną, a w kałużach można się tak świetnie bawić! I nawet wtedy, gdy Krzyś, Lilka i Adaś musieli zostać w domu, bo dalsze szaleństwa w deszczu mogłyby się skończyć przeziębieniem, wykorzystali swoje parasolki do stworzenia niezwykłego placu zabaw we własnym pokoju! Zapewniam jednak, że nie jest to jedyna kreatywna rozrywka, na którą wpadli mieszkańcy Słonecznikowej 5! Jak udało im się zorganizować grzybobranie pomimo skręconej kostki Pani Natalii? Skąd przy łóżku Adasia wzięła się rodzina jeży? I czym były trzepoczące dziwadła, które Zadzior obchodził szerokim łukiem? Sprawdźcie sami!

„Słonecznikowa 5. Przyjaciele Tuptusia” to już trzeci tom przygód Krzysia, Lilki, Adasia i ich rodziców, tym razem osadzonych w jesiennej scenerii. I choć, jak to w życiu bywa, nie wszystko idzie pomyśli młodych bohaterów, nikt się tu zbyt długo nie smuci. Bo tam, gdzie jest rodzinne ciepło i moc kreatywnych pomysłów, tam każdy smutek szybko ustępuje miejsca radości!

Opowiadania pani Anieli Cholewińsiej-Szkolik pełne są inspiracji do twórczych, jesiennych zabaw – od domowego grzybobrania, przez arcydzieła, stworzone za pomocą liściowych stempli, po niebanalne konstrukcje z parasolek. Każdy rozdział jest zaproszeniem do eksperymentowania z wyobraźnią i szukania rozwiązań, pozwalających rodzinnie i radośnie spędzić czas, nawet wtedy, gdy pogoda nie sprzyja rozrywkom na świeżym powietrzu.

Krótkie, ciepłe i kojące opowiadania są nie tylko idealne do wspólnej lektury przed snem, ale także pełne mądrych treści. Czyta się je z naprawdę dużą przyjemnością! I cieszę się, że już wkrótce pojawi się zimowy tom z udziałem uroczej rodziny ze Słonecznikowej. Z pewnością przyjdziemy do Was z recenzją kolejnej części. A tymczasem książkę „Przyjaciele Tuptusia” polecamy do rodzinnej lektury z dziećmi od 4. roku życia.

Metryczka:

• autor – Aniela Cholewińska-Szkolik
• ilustrator – Marta Kulesza
• Wydawnictwo Wilga

Zerknijcie także tu:

Słonecznikowa 5 – recenzja

Zapraszamy na Czytelnicze Podwórko! Znajdziesz nas również na Facebooku!