Wuj Krasnolud i Brama Opowieści - recenzja

Będąc w szkole, bardzo chętnie sięgałam po baśnie i opowieści z gatunku fantasy. Z pełną odpowiedzialnością mogę powiedzieć, że wychowałam wśród czarodziejów, krasnoludów, czarownic, smoków, elfów i innych magicznych stworzeń. Właśnie dlatego z ogromną przyjemnością z moim synem po przeróżne baśnie. Jest to dla mnie w pewnym sensie sentymentalna podróż i okazja, by pielęgnować moje wewnętrzne dziecko. Ostatnio mieliśmy okazję wspólnie przeczytać książkę Kuby Sosnowskiego pt. „Wuj Krasnolud i Brama Opowieści”. Jakie były nasze wrażenia? Zajrzyjcie do recenzji Czytelniczego Podwórka!

Tak to już jest w baśniach, że wizyta niespodziewanego gościa najczęściej zwiastuje kłopoty albo przygodę. Nie inaczej było wtedy, gdy w domu 10-letniej Emki pojawił się wuj. Warto wspomnieć, że nie był to taki zwykły wujek, a Wuj Karol, który jest… krasnoludem. I nie są to żadne żarty! Karol był niskiego wzrostu, miał długą brodę i podkręcone wąsy, wielki topór oraz niezwykłą umiejętność wyczuwania ukrytych skarbów i bogactw. I to właśnie przez ten niecodzienny dar rozpoczęła się niewiarygodna przygoda Emki i jej Wuja!

Gdy wujek Karol rozpoczął poszukiwania skarbu w piwnicy rodziców Emki, dokopał się do tunelu, prowadzącego wprost do siedziby złośliwych i niezbyt mądrych subgoblinów. W połączeniu z kilkoma zbiegami okoliczności doprowadziło to do… zniknięcia Mamy i Taty Emki. Dziewczynka i dzielny Krasnolud postanowili odszukać porwanych rodziców, jednak okazało się, że zadanie to wcale nie jest proste. Musieli zdobyć trzy artefakty, stawić czoła syrenom, a nawet rozwiązać zagadkę, którą przygotował dla nich sam sfinks! Czy podołają czekającym ich wyzwaniom? I czy uda im się uratować Mamę i Tatę głównej bohaterki? Sięgnijcie po książkę „Wuj Krasnolud i Brama Opowieści” i sprawdźcie sami!

Czytelnicze Podwórko - recenzje książek dla dzieci

Kuba Sosnowski stworzył niezwykłą baśń, w której poznacie odważnego, choć dość nieokrzesanego krasnoluda. Wspólnie z Emką, swoją siostrzenicą ruszy on w poszukiwania rodziców dziewczynki. Odwiedzą Bezimienną Guślarkę, która doradzi im, jak uratować zaginionych. Co ciekawe, fantazyjny świat opowieści jest tu bardzo dynamiczny, gdyż Emka swoją wyobraźnią może wpływać na otaczającą ją rzeczywistość. Niewielu autorów decyduje się na taki zabieg, a szkoda! Taka konstrukcja sprawia, że dzieci chętniej sięgają po zabawę fantazją i dłużej korzystają z jej nieograniczonych możliwości.

Warto zwrócić uwagę, że „Wuj Krasnolud i Brama Opowieści” to baśń osadzona we współczesnych czasach. Co więcej, autor wykorzystał te realia do nadania treści wartościowego przekazu. Przygody Wuja Karola i małej Emki są pretekstem do poruszenia różnych, niejednokrotnie niełatwych tematów. Czytelnicy przyjrzą się problemowi nękania słabszych uczniów przez szkolnych łobuzów. Zastanowią się także z głównymi bohaterami nad narastającym problemem zanieczyszczenia środowiska. Spotkanie Emki i Krasnoluda ze spalinowcami będzie świetną okazją do refleksji nad uciążliwością smogu i nadmierną emisją spalin. Co jednak najważniejsze, wszystkie przygody, prowadzące do tytułowej Bramy Opowieści będą dla młodych czytelników doskonałym przykładem, że dobre serce, szlachetnie intencje i troska o bliźnich zawsze prowadzi do czegoś wartościowego.

„Wuj Krasnolud i Brama Opowieści” to w mojej opinii ciekawa i warta uwagi książka dla czytelników od 9. roku życia. Połączenie współczesności ze światem postaci fantastycznych oraz pełne ważnego przekazu treści zdecydowanie są dużym plusem tej opowieści. Pewien niedosyt pozostawiły we mnie ilustracje. Baśnie stwarzają ogromne pole do popisu dla grafików, jednak tu obrazki zdecydowanie nie pasowały mi do grupy docelowej. Są dość proste i wydają się być odrobinę zbyt infantylne w stosunku do wieku potencjalnych odbiorców. Myślę jednak, że ten mankament blaknie przy interesującej fabule, pełnej ciekawych bohaterów i zaskakujących zwrotów akcji. Polecam Wam przygody Emki i Wuja Krasnoluda. Sama chętnie sięgnę po kolejną część ich perypetii.