Małpa mordercy - recenzja – Czytelnicze Podwórko

Wydawnictwo Zakamarki lubi rozpieszczać czytelników wybitnymi książkami. W ich portfolio znajduje się wiele tytułów, w których wartościowa, piękna i głęboka fabuła spotyka się z wyjątkową oprawą graficzną. I choć zawsze moje oczekiwania względem tego wydawcy są wyjątkowo wygórowane, nigdy się nie rozczarowałam. Jest jednak pewna książka, która przerosła moje najśmielsze czytelnicze marzenia! Pozwólcie, że zaprezentuję Wam nowość, która jest po prostu arcydziełem, perłą wśród literatury dla młodzieży i dorosłych, w której wątki przeplatają się w sposób absolutnie zaskakujący, emocje buzują, a bohaterowie mylą czytelnika z wprawą godną najlepszych złoczyńców. Sprawdźcie razem z nami jaką tajemnicę skrywa „Małpa mordercy”.

Część z Was być może już zna Sally Jones. To wyjątkowa gorylica, o ponadprzeciętnej inteligencji. Jak nikt inny znała się na silnikach i próżno było szukać lepszego mechanika na statku. Od kilku lat przemierzała morza i oceany u boku Chiefa. Do tej pory wiatry im sprzyjały, jednak nieszczęśliwy wypadek i pewne zlecenie, które przyjęli w Lizbonie przerwały szczęśliwą passę. Teraz Henry tkwił w areszcie, oskarżony o morderstwo, a Sally Jones jedynie cudem uciekła rozwścieczonym lizbończykom, którzy od tego dnia nazywać ją będą małpą mordercy. Przerażona, głodna i rozżalona znalazła schronienie i biednej i skromnej pieśniarki. Czy uda jej się odnaleźć w nowej sytuacji? Czy będzie w stanie pomóc swojemu przyjacielowi i uwolnić go od niesprawiedliwych zarzutów?

Czytelnicze Podwórko - recenzje książek dla dzieci

„Małpa mordercy” to bardzo obszerna, bo ponad 600-stronicowa powieść. Czyta się ją jednak zaskakująco szybko! Jest to przewspaniałe połączenie książki przygodowej i kryminalnej, choć pojawiają się w niej także wątki romantyczne czy polityczne. Naturalnie w marynarskich przygodach Sally Jones nie mogło zabraknąć motywu drogi. Tak jak w poprzedniej części jej niesamowitych przygód, tak i tu przeżeglujecie u jej boku pół globu. Zapewniam jednak, że forma tej opowieści jest zgoła inna niż ta, którą Jakob Wegelius uraczył Was w „Legendzie o Sally Jones”. Tam obrazkowe treści stanowiły trzon opowieści, a tekst był jedynie uzupełnieniem historii. Tu jest zupełnie odwrotnie. To fabuła jest tu podstawą historii, a sama forma także jest wyjątkowa, bo książka jest pamiętnikiem Sally Jones. Jak to możliwe, że małpa umie pisać? Cóż, kto zna Sally Jones ten wie, że jest to gorylica nad wyraz wyjątkowa. Skoro potrafi nawigować, rozkręcać i skręcać silniki potężnych statków czy naprawiać… harmonie, to i pisanie nie stanowi dla niej większej trudności.

Wspomnienia Sally Jones napisane są w sposób fenomenalny. Czytając je czułam się, jakbym podążała po lizbońskich ulicach i mierzyła się z potęgą morza stojąc u boku gorylicy. Opisy miejsc, które odwiedzicie razem z Sally Jones są szalenie klimatyczne, dzięki czemu bez trudu przeniesiecie się do świata, stworzonego na kartach książki. Powiem więcej, snuta przez bohaterkę i narratorkę opowieść pełna jest wielkich emocji, które sprawiają, że nie sposób nie ulec złości, wzruszeniu, radości, smutkom i poczuciu bezsilności, mieszającym się z przeogromną chęcią działania. Tak, jest to historia niezwykle dynamiczna, nieprzewidywalna i zaskakująca, w której żadnego przebiegu wydarzeń czy bohatera nie możecie być tak do końca pewni. Przede wszystkim jednak jest to przecudowna i porywająca opowieść o przyjaźni, wierności i poświęceniu, o sztuce dokonywania trudnych wyborów i ponoszenia ich konsekwencji, o tęsknocie i walce o swoje, jednak walce uczciwej, na jaką stać naprawdę niewielu…

„Małpa mordercy” to książka ze wszech stron wybitna. Fabuła jest literackim majstersztykiem. Choć sama historia jest niełatwa, a i towarzyszące jej emocje są intensywne, to czyta się ją zaskakująco lekko. Mimo dużego gabarytu nie ma tu miejsca na nudę czy czytelnicze zmęczenie. Powiem więcej, naprawdę z trudem odrywałam się od lektury, gdyż pokusa, by przeczytać jeszcze rozdział (no, góra dwa!) była naprawdę ogromna. Już sama treść jest czytelniczą rozpustą, a i graficzna oprawa rozpieszcza. W przeciwieństwie do „Legendy o Sally Jones” nie znajdziecie tu rozbudowanych, kolorowych ilustracji, a jedynie niewielkie, czarno-białe grafiki rozpoczynające każdy rozdział. Czasem są to ryciny, do złudzenia przypominające stare fotografie, czasem zaś prosty rysunek, przedstawiający jeden lub kilka przedmiotów, który mi przypomina grafiki, wycinane ze starych gazet czy ulotek. Zawsze nawiązują one do treści danego rozdziału i świetnie dopełniają tekst, niczym zdjęcia czy rysunki, które Sally Jones mogłaby wklejać do swego pamiętnika, by uczynić go bogatszym. Całość zaś dopełniają piękne, kolorowe mapy na obu wyklejkach i zbiór portretów głównych postaci, które znajdziecie na początku książki. Dzięki temu powieść od początku do końca przypomina kronikę, dziennik podróży czy wspomniany już pamiętnik, będąc tym samym projektem nie tylko kompletnym, ale także staranie zaplanowanym i pięknie wydanym. Wisienką na torcie jest piękna kapitałka i tasiemka w kolorze soczystej żółci i niezwykle klimatyczna, nieco mroczna grafika, którą znajdziecie na twardej oprawie. Dzięki tej dbałości o każdy element „Małpa mordercy” to tytuł, który nie tylko gwarantuje wspaniałe czytelnicze doznania, ale także cudownie prezentuje się w domowej biblioteczce. Zapewniam, że będziecie tą książką zachwyceni.

Gorąco polecam „Małpę mordercy” zarówno starszym dzieciom, jak i dorosłym. Jest to książka, w której każdy czytelnik znajdzie coś dla siebie. I cieszę się, że zakończenie oprócz wielu zaskoczeń przynosi także nadzieję… Na co? Na kolejne spotkanie z Sally Jones!