Zefiryna i księga uroków - recenzja

Dzisiejszy dzień obfitował w świetne premiery! Pozwólcie, że pokażę Wam jedną z nich. „Zefiryna i księga uroków” jest wyjątkową baśnią. I zapewniam, że mój zachwyt nad tą książką nie jest ani trochę przesadzony. Znajdziecie tu wszystko to, co powinno znaleźć się w porządnej baśniowej opowieści. Jest tu zła macocha, wiedźma, są czarodziejki, dzielni rycerze i księżniczki. Przy czym jedna z nich jest, no cóż, dość nieokrzesana. Zobaczcie sami!

W jednym z Siedmiu Księstw w każdym pokoleniu rodziło się dwoje dzieci, obdarzonych niezwykłymi mocami. Jedno z nich przychodziło na świat w rodzinie królewskiej, drugie (zwane bortą) – wśród ludu Sarbancji. I choć borta ujawnił się stosunkowo niedawno, to na książęcym dworze Linnea już od kilkunastu lat wprawiała się w magicznych umiejętnościach. Już niedługo z wizytą u obdarzonej mocami księżniczki zjawić się miała Zefiryna, malgrecka księżniczka, której sława nie do końca licowała z jej szlachetnym urodzeniem…

Zefiryna w zasadzie od urodzenia sprawiała kłopoty. Bez skrępowania pluła pestkami prosto w krzaki, za nic miała sobie dworskie obyczaje, a od haftowania i nauki etykiety preferowała walki wręcz czy treningi fechtunku. I choć księżna matka rwała sobie włosy z głowy, nic nie mogła poradzić na zachowanie córki. Tymczasem Zefiryna, bardzo podekscytowana odwiedzinami u przyjaciółki z dzieciństwa, nie miała jeszcze pojęcia o tym, że wizyta na dworze będzie początkiem niezwykłej przygody. Tuż po przyjeździe na sarbancki dwór okazało się bowiem, że po pałacowych korytarzach szwędał się groźny aisling, księżniczka najprawdopodobniej była pod wpływem złego uroku, a księżna, pochodząca z odległego kraju, od jakiegoś czasu dziwnie się zachowywała. I choć Zefiryna pierwsza zauważyła, że w księstwie źle się dzieje, to właśnie ją oskarżono o zbrodnię, gdy księżniczka Maria zniknęła w niewyjaśnionych okolicznościach! Jak zakończy się ta historia? Sprawdźcie sami!

Czytelnicze Podwórko - recenzje książek dla dzieci

„Zefiryna i księga uroków” to opowieść niezwykle trzymająca w napięciu. Choć autorka zawiązuje intrygę stopniowo, a i jej rozwiązanie jest czytelnikowi dawkowane porcjami, to nie ma tu miejsca na nudę! Fabuła jest bardzo wartka, a sama Zefiryna w każdym rozdziale staje się bohaterką wydarzeń naprawdę niecodziennych, obfitujących w spiski, nieporozumienia i przedziwne zbiegi okoliczności. Nie brak tu również naprawdę dobrego humoru, gdyż tytułowa bohaterka jest postacią szalenie barwną i bardzo charyzmatyczną, niepozbawioną dystansu do siebie i wyjątkowego uroku. Co tu dużo mówić, nawet jak nurkuje w wychodku, jest upaprana po czubek głowy w resztkach marcepanowego tortu i wytarzana w błocie, budzi ona ogromną sympatię i po prostu nie sposób jej nie lubić!

Baśń, której autorka jest Sasza Hady wciąga bez reszty. Niezwykle lekka i pełna humoru narracja, świetne dialogi oraz historia bogata w dworskie intrygi naprawdę przypadła mi do gustu. Sami bohaterowie również są niczego sobie. Część z nich wpisuje się w baśniowe stereotypy. Znajdziecie tu złą macochę, która zdaje się być przyczyną zmartwień nie tylko pasierbicy, ale wręcz całego dworu. Nie zabraknie zasuszonych, budzących trwogę czarodziejów oraz prężącego dumnie pierś, odważnego i lojalnego kapitana gwardii, który (prawdopodobnie ku swojemu ogromnemu zdumieniu) zaczyna wodzić wzrokiem za Zefiryną, gdy ta ledwo przekroczy progi dworu. Główna bohaterka, podobnie z resztą jak zakończenie, zapewni jednak powiew cudnej świeżości, przecząc wszystkiemu temu, co znacie z bajek i baśni o księżniczkach 😉!

Gorąco polecam powieść „Zefiryna i księga uroków” czytelnikom od 12. roku życia. Jestem jednak przekonana, że w tej pełnej akcji i dobrego humoru książce zaczytywać się będą także dorośli. Przyznam, że ja będę wypatrywać dalszych losów Zefiryny. Mam nadzieję, że autorka nie porzuci tej niezwykłej bohaterki i powróci do nas z dalszymi przygodami niepokornej księżniczki.