Misia i Kostek - recenzja książki – Czytelnicze Podwórko

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że „Misia i Kostek” to książka dla najmłodszych czytelników. Jednak już po kilku stronach odnosi się wrażenie, że jest ona skierowana do starszych dzieci, a nawet do… dorosłych. Ta przewrotna, niecodzienna lektura opowie nam o problemie z akceptacją zmian, samotności, smutku, depresji i złości. Nie zabraknie w niej też humoru! Zajrzyjcie razem z nami do tego niezwykłego, szwedzkiego picturebooka.

Misia i Kostek to para niedźwiadków. Mieszkali w małym domu i od lat mieli swoje rytuały i zwyczaje. Wszystko się jednak zmieniło, gdy Kostek postanowił wyruszyć w samotną podróż. Dlaczego nie zabrał Misi? Nie do końca wiadomo… Tłumaczył się co prawda tym, że miał tylko jeden bilet, niemniej można odnieść wrażenie, że po prostu nie ma ochoty wyjaśniać swojej decyzji. Wychodząc przypomniał tylko Misi, żeby podlewała kwiaty i zniknął.

Zachowanie Kostka wzbudziło w Misi emocje, jakich do tej pory nie znała. Złość, rozpacz i poczucie krzywdy były tak okropne, że potulna i spokojna Misia przeklinała i rzucała przedmiotami. Gdy ochłonęła poczuła ogromny smutek i paraliżujący wręcz lęk. Czy niedźwiedzica znajdzie w sobie siły by wybaczyć Kostkowi? Czy zaakceptuje zmiany, które zaszły w ich relacji? I co o tej sytuacji ma do powiedzenia Kostek? Sprawdźcie sami!

Czytelnicze PCzytelnicze Podwórko recenzje książek dla dzieciodwórko

„Misia i Kostek” to nietypowa historia dla dzieci. Anna Höglund nie boi się trudnych tematów. Traktuje młodych czytelników jak równych sobie i z prostotą opowiada im o skomplikowanych relacjach w świecie dorosłych. Dzieci przeczytają tu o niemożliwej do opanowania złości, lęku przed samotnością, braku akceptacji zmian i poczuciu niesprawiedliwości. To bardzo ważne, by dzieciom pokazywać, że świat i relacje nie zawsze są idealne. Być może właśnie forma książeczki obrazkowej będzie dobrym sposobem, by rozpocząć z dzieckiem rozmowę na temat odrzucenia, tęsknoty czy samotności?

Obrazki do opowieści o Misi i Kostku tworzyła sama autorka. W książce znajdziecie bardzo proste, stylizowane na dziecięce rysunki ilustracje, w których dominują zaledwie trzy kolory. Dobór barw świetnie odzwierciedla emocje Misi, choć w wrażliwych czytelnikach może budzić niepokój.

Osobiście uważam książkę „Misia i Kostek” za wartą uwagi lekturę, choć niewątpliwie jest ona kontrowersyjna. W moim odczuciu może ona pomóc zrozumieć dziecku, że nawet dorośli czasem zachowują się nieodpowiednio, oraz że każde nasze zachowanie ma swoje konsekwencje i wpływa na naszych najbliższych. Jedno jest pewne – jest to lektura, którą trzeba będzie z dzieckiem „przegadać”, więc lepiej czytać ją w ciągu dnia, niż bezpośrednio przed snem.

Uważam, że „Misia i Kostek” będą lekturą odpowiednią dla dzieci powyżej 6. roku życia.