Z pamiętnika babci - recenzja – Czytelnicze Podwórko

Dzień Babci zbliża się wielkimi krokami. To czas, gdy dzieci pod rękę ze swoimi rodzicami, szukają wyjątkowych prezentów dla swoich babuń, chcąc wywołać uśmiechy na ich twarzach. Same babcie zaś niecierpliwie wypatrują spotkań z maluchami. Spotkań, w czasie których przy pachnącym cieście i w otoczeniu wspomnień zaklętych w najdrobniejszych przedmiotach zaczną snuć swe opowieści. Kto wie, może niektóre sięgną nawet po swoje pamiętniki, by wrócić do tych najpiękniejszych, zbliżających pokolenia historii? Dziś chciałabym pokazać Wam książkę o takiej właśnie babci i jej wspomnieniach. Zajrzyjcie co skrywa przepiękna, pełna ciepła historia „Z pamiętnika babci”.

Lissy z radością i w podskokach szła w odwiedziny do babci. Dziś świętowała ona urodziny, a dziewczynka miała dla niej cudny prezent. Kolorowy bukiecik i zapakowany upominek sprawiły babci ogromną przyjemność. Pod szeleszczącym ozdobnym papierem krył się bowiem piękny pamiętnik, który w babci obudził chęć powrotu do wspomnieć z dzieciństwa, a w Lissy ciekawość tego, czym właściwie jest pamiętnik i po co się go prowadzi. Babcia wpadałą wtedy na wspaniały pomysł, bowiem czy jest lepsza odpowiedź na pytania Lissy niż sięgnięcie po pamiętniki z dzieciństwa? Jakie historie skrywają? To musicie odkryć sami!

Czytelnicze Podwórko - recenzje książek dla dzieci

„Z pamiętnika babci” to przepiękna opowieść o bliskości oraz o tym, jak bardzo budują ją rodzinne opowieści i wspólnie spędzone chwile. To także historia o odwadze i miłości, zamkniętych w dziecięcych sercach. Pełne ciepła i wielkich, dziecięcych emocji wspomnienia, spisane w pamiętniku babci, staną się dla bohaterek tej książki źródłem ogromnej radości, płynącej z celebrowania rodzinnego święta. Wszystko zaś po to, by pokazać dzieciom, że warto ze sobą rozmawiać, zauważać się i być siebie nawzajem ciekawym.

Babcia z tej historii tak bardzo przypomina mi moją, która również zawsze czekała na mnie ze świeżo upieczonym ciastem, przepiękną zastawą i garścią opowieści, zawsze wywołujących we mnie ogromne zaskoczenie. Bo jak to możliwe, że ta dziewczynka, o której słyszałam, mogła być tak podobna do mnie, choć żyła w zupełnie innych czasach i teraz jest ode mnie o tyle lat starsza? Z pewnością w tej książce każda babcia i każda wnuczka dostrzeże siebie. I to jest chyba najpiękniejsze w tym tytule. Nie da się jednak ukryć, że opowieść Ellen DeLange została fenomenalnie dopełniona przez Ilarię Zanellato pełnymi ciepła, kolorów i emocji ilustracjami. Każdy szczegół, od rumianych policzków Lissy, przez uśmiech babci, bo parę na filiżankami herbaty i drobne bibeloty, buduje tu atmosferę wypełnioną po brzegi bliskością i miłością! I to wszystko – fabuła, bohaterki, grafiki – sprawia, że tytuł ten otula niczym puszysty, miękki koc, radując serce i duszę.

Gorąco polecam książkę „Z pamiętnika babci” do rodzinnej lektury z dziećmi już od 5. roku życia. Nie będę nawet próbować ukrywać, że jestem tą nowością oczarowana i uważam ją za idealny prezent dla każdej babci i każdej wnuczki i wnuczka!