Niedźwiadek idzie spać - recenzja – Czytelnicze Podwórko

Niedźwiadek i jeż Nunek poznali się wiosną. To wtedy okryli, jak wiele piękna niesie ze sobą prawdziwa przyjaźń. Latem bardzo się do siebie zbliżyli, poznali wagę empatii i ciepło, płynące z pomagania najbliższym. Teraz zaś nadeszła jesień, a wraz z nią kolejna historia przyjaciół z pachnącego igliwiem lasu, wykreowanego przez Monikę Kamińską i Agnieszkę Wajdę. Zerknijcie razem z nami do przepięknej opowieści „Niedźwiadek idzie spać”.

Niedźwiadek był smutny. Nadchodziła zima, a jesienne podmuchy wiatru i szczypiące w nos przymrozki sprawiały, że oczy Niedźwiadka wydawały się być coraz bardziej senne. Nie mógł on jednak myśleć o przygotowywaniu jaskini do zimowego snu, jego serce wypełniała bowiem ogromna tęsknota za przyjacielem. Od dawna nie widział Nunka i koniecznie chciał odszukać małego przyjaciela. Czy jeż tęsknił tak samo, jak on?

Gdy Nunek wyskoczył z kupki liści wydawał się promienieć radością. Cieszył się na widok Niedźwiadka, gdy jednak zobaczył jego smutną minę i drżące futro, bardzo się zaniepokoił. Co trapiło jego przyjaciela? Niedźwiadek nie od razu chciał się otworzyć. Nie chciał marudzić. Szybko jednak przekonał się, że Nunek dzieli jego obawy i również smuci się na myśl o spędzonej samotnie zimie. Czy zajdą rozwiązanie swoich problemów? O tym musicie przekonać się sami!

Czytelnicze Podwórko - recenzje książek dla dzieci

„Niedźwiadek idzie spać” to przepiękna opowieść o tęsknocie i obawie przed rozstaniem. To także historia, mówiąca o tym, jak wiele wsparcia znaleźć można w szczerej rozmowie z przyjacielem. Nunek i Niedźwiadek szykując się do zimowego snu dotkną problemu, przed którym staje niejedno dziecko. Oni tęsknią za sobą nawzajem. Boją się, czy ich przyjaźń po zimowym wypoczynku nadal będzie taka sama. Nie chcą się rozstawać. Dzieci też wielokrotnie stają przed podobnymi problemami. Czasem nawet jedna noc bez bliskich wydaje się być wiecznością. I choć nie zawsze udaje się znaleźć rozwiązanie i lekarstwo na tę tęsknotę, to jestem pewna, że historia Nunka i Niedźwiadka przyniesie małym czytelnikom sporo ukojenia. W końcu po jesieni i zimie zawsze przychodzi wiosna 😊!

Monika Kamińska po raz kolejny oczarowała nas miękkością swojego pióra i tym, jak pełne emocji są opowieści o Niedźwiadku i jego przyjacielu. Agnieszka Wajda zaś ponownie stworzyła przepiękne, pachnące lasem i szumiące opadającymi liśćmi grafiki, które przepięknie uwypuklają uczucia, towarzyszące bohaterom tej historii. Całość jest bardzo melancholijna, a jednak z końcem opowieści otula niczym ciepły koc. Warto po tę książkę sięgnąć i o niej porozmawiać. Wtedy tęsknota i lęk przed rozstaniem nie będą już takie straszne…

Z całego serca polecam tę piękną, całokartonową nowość od wydawnictwa Dwukropek. „Niedźwiadek idzie spać” to książka, której nie sposób nie pokochać.