Puszcza. Opowiada Marcin z Lasu - recenzja

Mieliście okazję usłyszeć audycje Marcina z Lasu? Jego Przyrodyjki i vlog Ekoblabla biją w ostatnim czasie rekordy popularności. We wszystkim czego dotknie Marcin Kostrzyński widać jego niesamowitą pasję i miłość do przyrody. Gdy zobaczyliśmy książkę „Puszcza”, której autorem jest nie kto inny jak właśnie Marcin z Lasu, byliśmy pewni, że będzie to perełka literatury dziecięcej. I tak właśnie jest! Macie ochotę na wycieczkę do pradawnego lasu? Zajrzyjcie razem z nami do „Puszczy”.

„Puszcza to nie tylko pradawny las, to coś więcej. Jest jak wielki organizm, który żyje nieskończenie długo” – tymi słowami Marcin z Lasu zaprosi nas do niezwykłej przygody. W końcu nie codziennie ma się okazję zajrzeć do serca lasu nietkniętego przez człowieka. Wraz z narratorem będziecie mieli możliwość podglądnąć wielu jego mieszkańców. A co najważniejsze, wspólne obserwacje będziecie prowadzić od jesieni aż do lata, bowiem książka podzielona została na cztery rozdziały, odpowiadające porom roku.

Jesień

Liście spadają z drzew. Zwierzęta w tym roku radują się z wyjątkowej obfitości żołędzi. Od wielu lat nie miały okazji zrobić tak pokaźnych zapasów! Jednak w przygotowywanych na zimę spiżarniach znajdą się także inne przysmaki. Jakie? Tego dowiecie się właśnie w tym rozdziale. Poznacie także zwyczaje, związane z rykowiskiem jeleni oraz zalotami łosi czy żubrów. Przeczytacie również o niesamowitym sposobie na komunikację roślin, dzięki czemu drzewa mogą wzajemnie ostrzegać się przed zagrożeniami.

Czytelnicze Podwórko - recenzje książek dla dzieci

Zima

Pojawiają się pierwsze przymrozki. Każde z drzew ma swój własny sposób na radzenie sobie z niskimi temperaturami, porywistymi wiatrami i innymi trudnymi warunkami. Dąb korzysta z pomocy huby, lipa stawia na nieśmiertelność, zaś grab wygrywa cierpliwością. A co pomaga sosnom i świerkom przetrwać zimę? O tym przeczytacie w drugim rozdziale „Puszczy”. Jednak to nie koniec ciekawostek! Wraz z Marcinem z Lasu sprawdzicie gdzie zimą chowają się nornice i jak lisy potrafią te kryjówki odszukać. Zajrzycie także do wilków. Poznacie ich zimowe zwyczaje. Dowiecie się również, które zwierzęta zaczną zimą przygotowywać się na przyjęcie na świat potomstwa. Nie zabraknie też zabawnych ciekawostek. Wiedzieliście, że wydry robią sobie ślizgawki na śniegu? Bawią się na nich równie chętnie jak dzieci!

Wiosna

Puszcza budzi się do życia. Zwierzęta z nadzieją wypatrywały pojawienia się wiosny, gdyż zimowe zapasy są na wyczerpaniu. Pierwsze pojawiają się kwiaty – białe przebiśniegi, różowe wawrzynki i niebieskie przylaszczki. Po chwili cała puszcza mieni się soczystymi odmianami zieleni. Coraz większą aktywność wykazują także zimowe śpiochy! Wilki przygotowują schronienie dla wilczycy i młodych. Także bobry szykują się na przyjęcie nowych członków rodziny. W tym samym czasie ptaki wiją sobie gniazda. Co ciekawe, choć gatunków ptaków jest mnóstwo, to potrafią się one tak pogodzić, by każdy znalazł sobie wygodne schronienie! Może warto wziąć przykład z tej ich solidarności?

Lato

Bobry zbudowały ogromną tamę. Rozlewisko rzeki będzie cennym zapasem wody w czasie letnich upałów. Na świecie pojawiły się już młode jeleni, żubrów i łosi. Każde ze zwierząt ma swoje sposoby, by chronić potomstwo przed drapieżnikami. W tym samym czasie w stadach wilków czy niedźwiedzi trwają pilne szkolenia. Młode uczą się od rodziców wszystkiego, co pozwoli im w przyszłości samodzielnie przetrwać w puszczy. To cenny czas, który należy wykorzystać, bowiem już za chwilę zaczną się kolejne przygotowania do… zimy!

Podsumowanie

„Puszcza” to przecudowna podróż na łono natury. Marcin z Lasu w niezwykle ciekawy sposób opowiada o prawach, którymi rządzi się pradawny las. Wszystko ma tam swoje miejsce! I choć treści są bardzo edukacyjne, to czyta się je niczym wciągającą powieść przygodową. Mali czytelnicy z pewnością docenią tak porywającą narrację.

Nie wiem jak się to udało autorowi, ale w swoją wspaniałą opowieść wplótł tak wiele przeróżnych ciekawostek, że dzieci w czasie lektury aż otwierają buzie ze zdziwienia. Co tam dzieci – nawet dorośli dziwią się wielu rzeczom! Nas zadziwił sposób tworzenia gawry przez niedźwiedzie. Równie zaskakujący był fakt, że borsuki są naprawdę ogromnymi obżartuchami! Wiedzieliście, że jedzą tak długo, że po skończonym posiłku mają trudności, by się poruszać? Z resztą dziki też są niezłymi łasuchami. Nie czują sytości, jedzą więc tak długo, aż nie są w stanie zmieścić nawet najmniejszego żołędzia. Fascynujące! Ostatnia ciekawostka, którą chciałabym się podzielić dotyczy pszczół. Jak myślicie, jaka temperatura panuje zimą w barci? Otóż nawet podczas siarczystych mrozów temperatura w domu pszczół to 34 stopnie! Równie ciekawy jest sposób, w jaki pszczoły doprowadzają do takiego upału w barci, ale o tym musicie już przeczytać sami!

Choć spodziewałam się, że „Puszcza” będzie cudowną książką, to muszę przyznać, że przerosła ona moje najśmielsze oczekiwania. Tekst jest niesamowicie wciągający i bardzo edukacyjny. Najważniejszy jest jednak morał, płynący z tej historii. I choć jest on smutny, to powinien dać nam bardzo do myślenia. Marcin z Lasu swoją książką pragnął nam przekazać, że puszcza doskonale sobie radziła bez ludzi. Niestety swoją ingerencją człowiek doprowadził do tego, że pierwotne lasy umierają i należy je za wszelką cenę ratować. To właśnie takie tytuły jak „Puszcza” zaszczepiają w dzieciach miłość do przyrody, która w przyszłości zdecydowanie zaowocuje.

Już na sam koniec pragnę napisać o kolejnym, przeogromnym atucie tej książki. Są nim fantastyczne ilustracje Justyny Hołubowskiej-Chrząszczak. Każda z nich przeniesie nas w inny fragment puszczy i zawsze pokaże nam coś ciekawego. Piękne kolory, mnóstwo szczegółów i cudowna kreska – takie właśnie są obrazki w „Puszczy”. Nie sposób się na nie napatrzeć! Z pełną odpowiedzialnością chciałam powiedzieć, że dawno nie miałam w rękach tak wspaniałej książki.

Gorąco polecam książkę „Puszcza” dzieciom od 6. roku życia.